[18]

Rozdział osiemnasty "Podmiana"

-Wszystko w porządku?
-Po co ci ta wiedza?
-Wyglądasz na smutną.

      Rozalia usiadła obok Aleksy. Weekend minął w miarę spokojnie, Max urządził małą imprezę w sobotę, gdy ojciec musiał zniknąć na "24". Jednak ona miała zbyt popsuty humor by brać w tym jakikolwiek udział. Kopnęła kulkę papieru, która leżała obok szafki przy której siedziała. Westchnęła głęboko.

-Nie jestem smutna tylko... to trochę inne uczucie. Nie mniej gryzie mnie to potwornie, ale nie mam zamiaru o tym z tobą gadać.
-Ouł... Ale jakby co to jestem do dyspozycji.
-Ta, jasne. Dzięki.
-A.... Może pogadasz ze mną o czymś innym?

     Rozalia naprawdę myślała że Lysander jest zauroczony Aleksą i chciała by to między nimi wypaliło. Postanowiła się więc z nią zaprzyjaźnić i pomóc jej się w nim zakochać. Skąd przecież mogła wiedzieć, że Lysander tylko grał...    

-Chwilę teoretycznie mam.. niech będzie.
-Z kim jesteś w biegu na orientacje?
-Puki co z nikim. Ale przejdę się do wujka Borysa i coś tam załatwi...
-To twój wujek?!
-Nie od końca... To kuzyn mojej mamy.
-Aha... To może pójdziemy teraz?
-Masz ochotę?- spojrzała na nią kątem oka
-No ba!
-No to okey.- westchnęła i wstała z ziemi.

     Tymczasem Kastiel znowu obmyślał jakiś plan. To jak wymyślanie sztuki teatralnej. A rolę główną w owej sztuce odgrywał Lysander i Aleksa- chociaż ona nawe8 o tym nie wiedziała. Obecnie białowłosy i Kas, siedzieli w klubie ogrodników - Kas pod drzewem, Lys przy rabatce na pniaku.

-Żem do jasnej cholery zapomniał i nas zapisał w parze...- niezadowolony czerwonowłosy kończył palić już trzeciego na dzisiaj papierosa.
-Mówi się trudno.- humor Lysandra był wręcz odwrotny. Cieszył się że nie będzie musiał męczyć Aleksy.
-Hm... Chociaż... Mam pomysł.- uśmiechnął się cwanie.
-Jaki?
-Trzeba będzie dorwać listę uczestników. Trochę ją poprawimy...
-Jak masz zamiar to zrobić?
-Zrobimy zamieszanie, ja się wymknę, zmienię listę i wrócę pod pretekstem że musiałem się odlać.
-...No dobrze...

    W tym samym czasie Aleksa weszła z białowłosą na salę gimnastyczną gdzie stał wysoki umięśniony blondyn, ubrany w obcisłą niebieską koszulkę i granatowe spodnie. Szatynka uśmiechnęła się rozbawiona. Wyglądał na przypakowanego, ale czesał się i zachowywał jak totalny romantyk. Tym razem miał nawet czerwoną różę za uchem. Podeszłą do niego po cichu od tyłu i zasłoniła mu oczy dłońmi. Było to nie lada wyzwaniem, bo ledwo sięgała mu do ramienia.

-Co?- był zaskoczony.
-Haha!- nie wytrzymała i  puściła go wijąc się ze śmiechu.

      Rozalia patrzyła na nią z szeroko otwartymi oczami. Nigdy nie widziała by się śmiała. Mimowolnie uśmiechnęła się. "Wygląda naprawdę pięknie gdy się śmieje..." Mocno potrząsnęła głową. "O czym ja myślę?! Oczywiście, chodzi o to że jestem ciekawa dlaczego co chwila jest smutna, by pomóc Lysandrowi!".

-Aleksa, ty tutaj?
-Tak trochę się tu uczę. mniej więcej 45 minut na godzinę.
-Pewnie chodzi o bieg na orientację... to kogo upolowałaś jako parę w biegu na orientację?
-Puki co ni...
-Mnie!- powiedziała głośno Rozalia i podbiegła do niej
-Ciebie?- szatynka była w ostrym szoku.
-Myślałem że chcesz się zwolnić z biegu.- spytał równie zdziwiony Boris

-Em... mam słabą formę i przydałoby się ja poćwiczyć.- uśmiechnęła się nerwowo.

-Rozalio, nie trzeba jeśli nie chcesz. 

-Ale już każdy w szkole ma parę, z wyjątkiem ciebie a dla mnie to nie problem.

-Dakota na pewno chętnie z tobą pobiegnie.- powiedział wesoło Borys  

-No widzisz? Dako...  Że kto?!

-Mój bratanek, nie pamiętasz go?

-Oczywiście że pamiętam! Wujek mnie wkręca prawda? On jest w Australii co nie? - pytała desperacko

-Nie, Przyjechał na wymianę szkolną. 

-Em... A gdzie dokładniej?

-Nie jestem pewny,. spytaj go jutro na biegu. Z tego co wiem w sąsiednim mieście.

       Zagryzła wargę. "Tam gdzie on, tam i Edward." Jest źle..." Chciała dokładnie ustalić co knuje Edward. Najbardziej ja martwiło to, że zostawiła telefon u Kentina. "A co jeśli ten kretyn do niego, znaczy się mnie, zadzwoni?" Zagryzła wargę. Postanowiła się wziąć w garść i podjąć jakieś kroki.

-Roza, masz okazję by spędzić czas z Leo. Nie marnuj tego. Pobiegnę z Dake'iem.-powiedziałam zdecydowanie

***
-Aleksa!

      Dziewczyna jęknęła niezadowolona. Nie miała ochoty na żaden bieg, tym bardziej z przyjacielem Edwarda. Jednak musiała się przymusić. Spojrzała kątem oka na uśmiechniętego od ucha do ucha blondyna o zielonych oczach. Czarny dres z białymi akcentami świetnie na nim leżał i fajnie komponował się z żółtawo-pomarańczową koszulką, która miał pod bluzą. Część włosów została spięte w drobny kitek z tłu głowy.

-Cześć Dake...
-Jak ostatnio cię widziałem to jeszcze byłaś z Edwardem.
-Pf, tak naprawdę nigdy z nim nie byłam. Nigdy mnie nie poprosił bym z nim była, tak więc też nei byłam.
-Haha! Ale ty jesteś uparta,
-Słuchaj, nie biegnę z tobą dlatego że cię lubię tylko...
-Jestem pewien ze ta lista wcześniej była inaczej ułożona...- usłyszała głos Borisa
-Czyli jak?- odezwał się jej wychowawca
-Byłem pewien że Dakota biegnie z Aleksą...
-Teraz to raczej nie biegniesz nie tylko dlatego, że mnie nie lubisz .- zaśmiał się Dake.- A szkoda. Kiedy indziej będzie pełno czasu. Mam nadzieje że przypiszą mi jakąś ładną dziewczynę... Bo gdybym ja zaczął do ciebie uderzać do Dziki i Hades (tu: przezwisko Edwarda) obraliby mnie ze skóry.
-Czyli Aleksa biegnie z Lysandrem, a Dake z Kastielem?- upewnił się wychowawca
-Według listy tak.
-Gorzej być nie może...- załamana oparła isę o drzewo.
-Kto to Kastiel?- spytał blondyn patrząc na szatynkę
--Tam.- wskazała palcem na tyłem odwróconego do nich czerwonowłosego.
-Tamta dziewczyna z czerwonymi?
-Toż to jest chłopak!- Kastiel odwrócił się w ich stronę
-Te faktycznie. A kudły ma jak baba.
-Dake. Proszę cię, bądź cicho choć przez chwilę!

Ciąg Dalszy Nastąpi

____________________________

Hej! 

Trochę spóźniony, 18 rozdział. 

Tym razem obrazka nie ma.

Jak widać, los postanowił trochę dokuczyć Aleksie.
Rene: A dokładniej to ty postanowiłaś. 

Co wydarzy się podczas biegu?
Rene:Te, odezwałem się,  halo!
Czy sprawy mogą się bardziej skomplikować?
Rene: Ziemia do Misty!
O tym już w kolejnym rozdziale ^^
Rene: Jasne,  olej mnie.

Narazka!

Misty Blue

Rene: Wredna bestia...